Week update - Reisverslag uit Balikpapan, Indonesië van Relinda Smith - WaarBenJij.nu Week update - Reisverslag uit Balikpapan, Indonesië van Relinda Smith - WaarBenJij.nu

Week update

Door: Relinda

Blijf op de hoogte en volg Relinda

27 Maart 2016 | Indonesië, Balikpapan

19/3 Na 14 uur ben ik aangekomen op Jakarta. Heb aardig kunnen slapen in het vliegtuig met een halve dormicum op en de plek naast me was vrij waardoor ik lekker ruim kon zitten/liggen. In Jakarta moet ik 4 uur wachten maar dat mag gelukkig in de skylounge. Na twintig uur eindelijk aangkomen in Balikpapan. Bij de uitgang van het vliegveld staat de taxi chauffeur met een foto van mij op zn telefoon al te wachten op me dat door het hostel, waar ik mijn eerste nacht verblijf, is gestuurd. Aangekomen bij het comfort house spreekt de dame zo goed als geen Engels maar met Google translate kom ik een heel eind.
20/3 Ben opgehaald door een chauffeur van de BOS foundation waar ik het vrijwilligerswerk doe. Wel een uur te laat maar ach laat ik dan maar gelijk wennen. Het ritje duurt een uur waarin ik veel verschillen zie. Houten armoedige hutjes en even later kasten van huizen. Het verschil is groot en een kleine cultuur shock heb ik wel. De grote huizen zijn van de mensen van de olie industrie. Veel Amerikanen verteld de chauffeur. Verder zie ik hele gezinnen op 1 scooter voorbij komen. Ouders nemen zo 2-3 kinderen mee. Af en toe zie ik zelfs een baby in de ene arm en met de andere arm hebben ze het stuur vast. Tsja dat zie je niet in Nederland.
Aangekomen op de lodge word ik hartelijk ontvangen door kate de coördinator van het project. En even later staat er al gelijk een watermeloen smoothie voor m'n neus. Nadat ik mijn spullen gedropt heb in m'n kamer word er gevraagd of ik honger heb. Na ja dat heb ik wel want ontbeten heb ik ook nog niet. Even later staat er een maaltijd voor me klaar waar volgens mij een heel gezin van kan eten.
Ik maak alvast kennis met de vrijwilligers die er al zijn en er al 2 weken op hebben zitten. Het is een stel (felix en anja) en een vrouw (jill) van middelbare leeftijd, allemaal van de UK.
Aangezien het nog vroeg is en er verder niet gewerkt hoeft te worden vandaag gaan we naar de orangoetan eilanden wandelen. Er zijn er 7 waarvan nu 2 in gebruik. 1 eiland is voor moeder en kind en het andere voor een mannetje Bojang die uit een circus komt en een vrouwtje Annie.
Rond 19 uur zijn de andere vrijwilligers er (2 dames uit schotland genaamd laura en christine)  waarvan ik met laura de kamer deel.
Na het eten krijgen we van kate nog een presentatie te zien en 2 belangrijke regels. Regel 1 je mag niet zelfstamdig de lodge af. Regel 2 dont drink the yellow water. Daarna zijn wel allemaal zo moe dat wel vroeg naar bed gaan.
21/3  Vandaag zijn wel rondgeleid over het hele complex. Begonnen bij de eilanden die ik de dag ervoor ook al gezien hadden.  Daarna zijn we naar het baby huis gegaan en wat was dat gaaf. De kleinste was nog maar 3 maanden oud en de oudste 4 jaar. Allemaal baby's waarvan de moeder gedood is of er niet voor kon zorgen. Wij zitten met z'n allen in het gras en de baby's spelen om ons heen. We mogen ze niet aanraken omdat zij dezelfde ziektes kunnen krijgen als wij en ze na een aanraking met ons in quarantaine moeten ook al zijn we van te voren op van alles getest.
De volgende stop is bij de verblijven van de orangoetans die in quarantaine zitten vanwege TBC, aanraking met mensen, infecties, omdat ze uitgebroken zijn of omdat ze gewoon te zwak zijn.
Er zit zelfs een orangoetan met geamputeerde armen. Het verhaal erachter is dat hij als huisdier gebruikt werd en als straf geëlektrocuteerd werd. Beide armen waren zo verbrand dat er op sommige plekken geen vlees meer op de botten zat en ze armen hebben moeten amputeren. Ook zitten  er orangoetans waarvan de vingers er voor de helft afgehakt zijn door eigenaren zodat ze niet meer konden krabben. 1 orangoetan is blind omdat die beschoten is en er een kogel achter het oog is gekomen. Zo zien we nog veel meer verblijven. Onze ochtend tour stopt bij de sunbears die in het wild in harmonie samen leven met de orangoetans. Hier worden de zieke of gewonde dieren opgevangen. Na een lunch en een potje Pool en voorgesteld te zijn aan Wiwi en Sam (hoofd vrijwilligers) aan we weer verder. Dit keer met de auto. We beklimmen de uitkijktoren va  15 meter hoog, bekijken de nieuwe verblijven die gebouwd worden voor de orangoetans in quarantaine en gaan naar het hoofdkantoor om daar een film en presentatie te krijgen over wat de organisatie doet en wat wij als mensen de orangoetans aandoen. Na een educatief dagje is het tijd voor het diner. Daarna krijgen we uitleg wat we de volgende dag gaan doen

Op dinsdag mijn 1e echte werkdag gehad. Begonnen met de dieren die in hokken zitten eten te geven. Ze kregen komkommers en obergines die je van ongeveer een meter naar ze toe moet gooien of als dat lukt in de voederbakken. Ik heb daarmee mijn basketbal skills weer even kunnen oefenen. Daarna hokken schoonmaken en tijdens die werkzaamheden kunnen spelen met water. Wat inhoud dat de orangoetan zijn gezicht onder de straal houdt om te kunnen drinken, handen wast of zoals ze bij mij deden mij flink onder spetteren. Het schoonmaken is de ontlasting en de etensresten opvegen van ons der de hokken want deze staan op palen. Ik kan vertellen dat dit met meer dan 30 graden  best zwaar werk is. Als dit klaar is gaan we naar de werkpkaats waar we naar het lijkt van ren erg dikke brinta pap ballen draain met pinda's, rozijnen en zonnebloem pitten erin om ze daarna in bladeren te wikkelen. Dit gaat in de vriezer en is ergens komende week een maaltijd voir de orangoetans. Hierna zijn we bamboe gaan kappen. Stammen van ongeveer 15 cm doorsnee met een manchetty kappen in de volle zon. Om ze daarna in te laden in de laadbak van de pickup en er bovenop te gaan zitten en ze meenemen naar de werkplaats. Na een lunch gaan we bladeren verzamelen/kappen (weer met de manchetty) in de jungle waar het wemelt van de rode mieren die erg graag bijten. Daarna geven we de dieren in de kooien deze bladeren waar ze erg blij mee lijken te zijn. Bij de werkplek aangekomen is het mijn beurt om samen met een keeper de dieren op de eilanden eten te geven vanuit een boot. Wat echt super leuk is. Weer terug bij de werkplek moeten we de bamboe nog in stukken zagen zodat er weer een leuk speeltje met voedsel van gemaakt kan worden. Na het zagen is het tijd voor een (al zeg ik hetzelf) welverdiende (koude) douche en even later het diner.
Uitslapen is er voor ons niet bij, we beginnen elke dag om 7.30u. Wat op zich niet erg is want dan is het nog wat koeler (lees 30 graden) Vanochtend scheen volop de zon dus het was heet. Na 5 min begin je al met zweten en na 20 min zijn al je kleren drijf nat. Om ongeveer een idee te hebben, ik drink zo'n 5-6 liter water per dag (kom thuis nog niet eens aan de 2) en ga maar 2x per dag naar het toilet. En ik zorg voor genoeg zout zodat ik niet een hyponatiemie krijg. We zijn begonnen met fruit "verstoppen" in de buitenverblijven van de sunbears en daarna het oude rottende fruit weg te halen. Daarna hebben we speeltjes/eten voor ze gemaakt en een deel ervan weer uitgedeeld. Bij de lunch hadden we een erg welkome verrassing namelijk IJS! In de middag hebben we een heel pad Door het regenwoud moeten hakken. Voelde me net een echte ranger die zich met een manchetty een weg baant Door het regenwoud en alles wat voor de voeten komt weghakt.
Op donderdag de dag begonnen met voedsel/speeltjes maken voor de orangoetans om daarna het regenwoud in te gaan op zoek naar termieten ,wat echt een super leuk tripje was, om het vervolgens te geven aan hun. In de middag bezig geweest om de nieuwe verblijven in te richten en daar spullen voor te maken. Een erg zware en vieze klus. Ik denk dat ik voor het eerst in mijn leven gespierde armen ga krijgen ;)

Gisteren begon ik de dag niet zo goed. Hevige buikpijn en rugpijn maar de Amerikanen komen met allerlei middeltjes aan wat ik in moet nemen en die dag bij me moet houden. Echt super lief van ze en gelukkig werkte het. Na een ochtend voedsel/speeltjes maken is het na de lunch (wat hier trouwens 1,5 uur duurt) tijd om de sloot die om de eilandjes liggen uit te baggeren. Dat doen we door erin te springen en de algen zooi eruit te trekken. Wat echt super leuk was. De algen moeten we op de kant gooien of op on de eilanden. De orangoetans vinden het lekker en spelen er mee en gooien het soms ook net zo hard terug richting ons. Maar we bekogelen elkaar natuurlijk net zo hard met algen en modder.
Na een douche begint het met regenen, de 1e regenbui die ik hier zie. Eindelijk...
Ik hoor van de Amerikanen dat er die dag een Nederlander zich bij hun gevoegd heeft en moet zeggen dat het wel weer even fijn is om Nederlands te kunnen praten.
Het is nog even onzeker of we door de regen wel naar de night matket kunnen gaan maar gelukkig stoot het op tijd met regenen. Samen met de amerikanen gaan we er naar toe. Sam en Wiwi laten ons van alles proeven Indonesische pancake,  saté, Indonesische chips, cakejes enz. Ook kopen we nog een lading alcohol wat op zaterdag is 1 van de vrijwilligers jarig dus dat moet gevierd worden. Bij terug komst op de lodge spelen we nog uren potjes Pool, ik ga echt mijn skills verbeteren zo.

Op zaterdag hebben we een vrije dag. Maar aangezien het bijna Pasen is beginnen we alvast met paaseieren zoeken. Later in de middag hebben we een boot trip over de Black river. Er zouden speciale apen te zien moeten zijn alleen laten ze zich vandaag niet zien. Na het diner spelen we met z'n alleen badminton en dan 's avonds vieren we toch christine haar verjaardag inclusief taart

  • 31 Maart 2016 - 17:44

    Claudia:

    Hoi Relinda,

    Wat een leuk verslag! ik zit er helemaal in. Wat een belevenis daar te zijn.
    Ik hoop dat je er van geniet. begreep ik nou ook dat je misschien wat langer blijft?
    gelijk doen als het kan, lijkt me fantastisch. De combi buitenland en wat goeds doen
    lijkt me prima.
    Hier thuis wordt het voorjaar. Lekker weer, als de zon schijnt is het opeens 18 graden.
    Morgen start ik in het EMC, ik heb er zin in.
    Nou, Darling, have fun, en houdt ons op de hoogte.
    Hele dikke knuffels, xxxxx
    Claudia

  • 01 April 2016 - 18:58

    Fennechiena:

    Wat een mooi verhaal en wat een belevenis. ..we blijven zo op een leuke manier op de hoogte. ..heel veel plezier de komende tijd. ..

  • 18 Maart 2017 - 15:02

    Piëtte Van Hoorn:

    Hallo Relinda,

    Leuk om je verslag te lezen - ook als onbekende. Komende zomer ben ik van plan om naar Kalimantan (Balikpapan) te reizen (ongeorganiseerd). Ik vroeg me af of je me wellicht kan/wil helpen. Heb je uit jouw tijd daar wellicht contacten overgehouden met eventuele chauffeur/gids aldaar? Zodat ik alvast contact kan leggen en wellicht e.e.a. af kan spreken. Het schijnt dat je zonder chauffeur/gids op Kalimantan niet ver komt, maar om het via een reisorganisatie te regelen kost klauwen met geld. Ik hoop van je te horen, waarvoor alvast dank.

    Groetjes, Piëtte

  • 20 Maart 2017 - 09:47

    Relinda:

    Hallo Piette,

    Op Kalimantan heb ik (zoals je kan lezen) alleen vrijwilligerswerk gedaan en daarbij werden mijn tranfers geregeld. Dus ben bang dat je niet veel aan me hebt wat dat betreft. Kan nog wel evt een vriendin van me vragen die wel rondgereisd heeft op kalimantan maar dat is al wel weer een paar jaar geleden.

    Groeten Relinda

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Relinda

Mijn naam is Relinda. Ik hou erg van reizen en andere culturen ontdekken en mensen leren kennen. Azie trekt mij heel erg en daar gaat ook mijn eerst volgende reis naartoe.

Actief sinds 19 Dec. 2015
Verslag gelezen: 223
Totaal aantal bezoekers 4298

Voorgaande reizen:

18 Maart 2016 - 14 Mei 2016

Backpacken Indonesie

Landen bezocht: